Amateurarcheologen gebruikten vroeger een prikstok. Met een prikstok kun je prikken in de grond of tikken op een steen om voorwerpen te zoeken. Ze liepen over een akker of weiland en tikten op elke voorwerp om te luisteren of het een vuursteen was. Als het geluid klopte, was de kans groot dat ze gereedschap of een onderdeel daarvan uit de steentijd geraakt hadden. Voor een amateurarcheoloog was dat een mooie aanwinst. Als ze met de stok diep in de grond prikten konden ze voelen of er een muur had gestaan van bijvoorbeeld een gebouw. Dat moest dan nog blijken uit een archeologische opgraving.
Tegenwoordig werkt men met een beleidskaart. Een beleidskaart is een topografische kaart, waarop je kunt zien waar archeologische vindplaatsen zijn aan te treffen. Het gaat niet om zekerheid maar om waarschijnlijkheid. Zo´n kaart is belangrijk bij geplande woningbouw, aanleg van wegen of andere ingrepen in het landschap. De gemeentelijke overheid moet voor zulke ontwikkelingen een vergunning verlenen. Op basis van een beleidskaart kan de gemeente dan besluiten of er archeologisch onderzoek moet plaats vinden. Dat onderzoek gebeurt door een archeologisch bureau. Men prikt niet meer in de grond met een prikstok. Er wordt geboord, gegraven en als er echt iets lijkt te vinden, worden grote werkputten aangelegd.
De Archeologische Werkgroep Venray bestaat 70 jaar. Men is begonnen met de prikstok. Tegenwoordig worden er veldverkenningen gedaan. Er kan ook een metaaldetector worden gebruikt. Eventuele vondsten worden veiliggesteld voor nader onderzoek.
In geval van mogelijke verlening van een vergunning door de gemeente ten behoeve van bouw e.d., wordt een archeologisch bureau ingeschakeld. Er kan dan een sleuf worden gegraven of een werkput worden aangelegd. De Archeologische Werkgroep biedt dan hulp aan bij het onderzoek.
In de expositie ´Van prikstok tot Beleidskaart’ kan men zien wat er de vele afgelopen jaren is gebeurd in het bestaan van de Archeologische Werkgroep Venray.
Van 7 mei t/m 2 augustus zijn routekaarten van twee Archeologische fietsroutes in de gemeente Venray gratis bij het Venrays Museum verkrijgbaar, of hier te downloaden:
Spreker Joep Steinhage , maker van de Archeoroutes Limburg
(Limburg Marketing VVV workgroup)
Toegang gratis. Aanmelden verplicht.
Joep Steinhage laat zien hoe de Archeo Route Limburg werkt.
Met de Archeo Route wordt archeologie op een moderne manier op locatie zichtbaar en bereikbaar gemaakt voor een breed publiek. In de presentatie wordt duidelijk waarom de Archeo Route Limburg zo’n succes is en wat bezoekers op locatie beleven.
Daarbij worden ook de locaties en de 2 Archeo fietsroutes in Venray belicht.
Er wordt ook ingegaan op het ontstaan van de Archeo Route en over de lopede ontwikkelingen.
Tenslotte wordt de werking van de app toegelicht en gedemonstreerd.
In verband met het door de brandweer gemaximaliseerde aantal bezoekers worden belangstellenden verzocht zich voor 18 mei aan te melden bij de Archeologische Werkgroep Venray. Klik voor aanmelden.
Toegang 5 €. Aanmelden verplicht.
Graansoorten variëren qua geschiedenis van 500.000 tot 100 jaar. Tot voor kort werden ze verbouwd onder leiding van Theo Bastiaens op een aantal akkertjes op het terrein van de golfbaan Blijenbeek nabij het naburige kasteel.
Ondertussen is wetenschappelijk vastgesteld dat de leeftijd nog meer kan variëren. De gegevens laten een marge zien van 21 tot 39 miljoen jaar.
Landbouwers uit de steentijd verbouwden graansoorten zoals Eenkoren en Emmer ten behoeve van hun voedsel en het noodzakelijke stro. De niet eetbare oermoeder van deze soorten stamt uit het heel verre verleden. Tot honderd jaar geleden zijn daar vele andere graansoorten uit voortgekomen, die onder andere bewaard worden in het Centrum Genetische Bronnen Nederland (CGN = genenbank WUR Wageningen), maar ook de IPK in Duitsland net als het Vavilov Instituut in St Petersburg.
Theo werkt samen met twee landbouw- en voedselhistorici, tevens archeobotanisten, van de Vrije Universiteit Brussel en mensen van het Erfgoedzadenproject. Zij krijgen de kans om met de bewaarde verschillende graanrassen uniek onderzoek te doen. Ze vergelijken zaden van nu in het laboratorium met zaden die bij opgravingen gevonden zijn.
Amerikaanse archeologen van de universiteit van Michigan gebruiken de oude granen voor onderzoek naar de voedingswaarde van granen in de tweede en derde eeuw na Christus uit Romeins Egypte.
Ans Breibaard, hoogleraar, aan de Universiteit van Leiden onderzoekt vlas en graan in het oude Griekenland. Zij wil weten en ervaren hoe de Grieken van toen dit vlas en graan verwerkten tot meer dan voedsel alleen. Zij leidt studenten op, die in Nederland onderzoek doen.
Net als dendrologie, waarmee via jaarkringen van bomen diep de geschiedenis in kan worden gekeken, is archeobotanie een tak van de archeologie, waarmee de puzzels, die ontstaan als er stenen werktuigen of bronzen bijlen worden gevonden weer iets verder gelegd kunnen worden.
In verband met het door de brandweer gemaximaliseerde aantal bezoekers worden belangstellenden verzocht zich voor 24 juli aan te melden. Klik voor aanmelden.
Meldingen